Jelonek - Jelonek (2007)

FLAC+CUE+LOG | 302 MB | 49:42 min.

Progressive Metal / Rock / Neoclassical

Oficjalna strona artysty
MySpace
Wiki

Pobierz sample
A Funeral Of A Provincial Vampire
Vendome 1212

Michał Jelonek to polski muzyk, kompozytor, którego specjalnością są skrzypce. W 1989 roku Michał obronił dyplom w klasie skrzypiec w rodzimych Kielcach. W latach 1989-1993 muzyk współpracował z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Kieleckiej, z Orkiestrą Kameralną Filharmonii Kieleckiej, a także z kwintetem smyczkowym „Collegium Musicum”.

W latach 1992-1994 współpracował z „Theatre Diaspora” . Już w liceum Jelonek miał ciągoty do grania ostrzejszych brzmieć na skrzypcach. W 1992 wstąpił do zespołu Ankh . Na przestrzeni lat Michał współpracował z wieloma czołowymi zespołami/artystami polskiej sceny muzycznej m.in.: Marylą Rodowicz, Wilkami, Perfectem, Łzami, Closterkeller, Kasą, De Press, Stanem Borysem i Paulą. Dało to na przestrzeni lat 20 albumów współautorskich i około 30 płyt z gościnnym udziałem JELONKA. Należy zauważyć, że muzyka nagrywana z wyżej wymienionymi artystami była bardzo różnorodna. Począwszy od muzyki klasycznej, rock, folk, aż po ciężkie metalowe brzmienia. W ciągu 20 lat kariery artystycznej Michał zagrał blisko 2000 koncertów w Polsce, a także w Niemczech, Brazylii, Rosji, Szwecji, a także w innych zakątkach naszego globu. Działał jako muzyk sesyjny dla firm fonograficznych BMG, EMI Pomation Poland, Universal Music Poland i innych. Tworzył nagrania muzyki do reklam np. do Funduszu Emerytalnego Skarbiec oraz muzyki filmowej do filmu „Na jelenie” Renaty Borowczyk. To duży dorobek jak na artystę, który liczy sobie trzydzieści kilka wiosen.

Michał Jelonek przez dłuższy okres swojej kariery kojarzony był przede wszystkim z rockową kapelą Ankh, która charakteryzowała się tym, że wprowadziła do swojej muzyki elementy muzyki folkowej i klasycznej. Niestety formacja zawiesiła swoją działalność po długich latach wspólnego grania. Ponadto Jelonek od 14 lat jest członkiem Orkiestry Dni Naszych, z którą koncertuje.

Skrzypek udziela się także w soul-metalowym Hunterze.

Muzyk mimo, iż jest bardzo zapracowany postanowił wydać swój solowy autorski album. Płyta „Jelonek” ukazała się 3 grudnia 2007 nakładem Mystic Production. Muzyka znajdująca się na płycie jest połączeniem brzmienia skrzypiec, które odgrywają tu pierwszoplanową rolę z ciężkimi brzmieniami gitar, perkusją i innymi instrumentami smyczkowymi. Jest to solowy projekt skrzypka. Płyta Jelonka to 50 minut bardzo dobrej muzyki. To 14 utworów, która powstawały na przestrzeni 4 lat. Płyta mimo, że nie jest komercyjna spotkała się z ciepłym przyjęciem recenzentów i słuchaczy. Ten rodzaj muzyki prezentowany w projekcie Michała ma szansę na odniesienie sukcesu w zachodniej Europie. Płyta być może doczeka się światowej premiery. Muzyk nie zamierza rezygnować ze swojego projektu i już ma w planie wydanie kolejnej płyty. Nastąpi to najprawdopodobniej w 2010 lub 2011.

Rok 2009 jest bardzo pomyślny dla wybitnego polskiego skrzypka. Nagrał on płytę  „HellWood” z zespołem Hunter, a przede wszystkim dużo się działo i dzieje z jego solowym projektem. 16 kwietnia bieżącego roku Michał miał zaszczyt wystąpić w warszawskim klubie Stodoła jako support przed legendarną Apocalypticą. Jego występ został bardzo dobrze odebrany prze publiczność. Dla wielu występ Jelonka przebił samą gwiazdę wieczoru. Oj działo się działo!

A to dopiero przedsmak przed tym co będzie miało miejsce w tegoroczne wakacje. Michał Jelonek wystąpi na dwóch wielkich polskich open airach . Skrzypek zagra 24 lipca na Hunter Feście 2009. Muzyk uświetni swoim występem 1 dzień imprezy. Jelonek zagra na scenie rockmetalshopu blisko 1,5 h koncert (22:15-23:40). Po Michale wystąpi główna gwiazda wieczoru Machine Head. A to nie koniec, bo skrzypek i jego ekipa zagrają na Przystanku Woodstock 2009. Jelonek będzie otwierał tegoroczny Przystanek Woodstock na dużej scenie. Koncert przewidziany jest na 31.07 około godziny 15. Nie możecie tego przegapić

Michał Jelonek to prawdziwa sceniczna bestia. Jest bardzo ekspresyjnym muzykiem z dużą dozą poczucia humoru. Jego muzyka, którą można usłyszeć na debiutanckiej płycie „Jelonek” i na koncertach spodoba się zarówno fanom klasyki , muzyki rockowej, ale także tym, którzy lubią inne nurty muzyczne.
Marcin Pociecha (Students.pl)

Z Michałem Jelonkiem jest tak, że każdy go słyszał choć raz, ale nikt nie kojarzy. Wystarczy posłuchać partii skrzypiec u Łez, Wilków, Perfectu, Closterkeller, Huntera, Ankh i wielu innych. Już dziesiątki płyt swym stylem Jelonek uświetnił! Ale całe życie nie można ładować komuś armaty i trzeba kiedyś zagrać pierwsze skrzypce. W tym wypadku dosłownie, pitrasząc awangardowe solowe dzieło. Armata? To strzał ze skrzypiec przeciwpancernych o nuklearnej sile.

Wyobraźcie sobie, że Finowie z grupy Apocalyptica zrobili czary mary i stali się jednym ciałem, nasłuchali się Kapeli Ze Wsi Warszawa, Vanessy Mae, barokowej klasyki i ciężkiego rocka. I mamy instrumentalną płytę “Jelonek”. Zdominowana przez partie skrzypiec głównego bohatera i porywające melodie, od razu kojarzy się z wspomnianymi Finami. Lecz czy mogłaby się znaleźć w ich menu? Choćby zerwali setki strun, połamali tysiące smyczków i krwią namaścili swe instrumenty, to i tak jeden Jelonek zostawia ich w tyle w tumanach kurzu. Z całym szacunkiem, niech się cmokną w gryfy, bo “Jelonek” każdym pojedynczym dźwiękiem deklasuje ich ostatnie dokonania. Jeśli Apocalyptica posłucha tej płyty, to trzeba będzie jej muzykom pozamykać domach okna i pochować wszelkie ostre narzędzia. No cóż, drodzy panowie, Jelonek w swojej profesji jest jak Małysz z turbodoładowaniem atomowym na mamuciej skoczni. Porusza się zgrabnie jak Kasia Cichopek, a uderza jak Mike Tyson z cementowymi wkładkami w rękawicach.

Słuchając “Jelonka” przenoszę się w wyobraźnią w dzikie słowiańskie ostępy sprzed wieków, spowite jesienią, mgłą, przyprawione magią. Wypełnia je gęsty mrok i nostalgia, więc warto wzbić się pod niebo, pomknąć wraz z pędzącymi chmurami, przy dźwiękach genialnych “Akka” i “BaRock” podziwiać pejzaże. Przedzieram się przez niezbadane bory i biegnę przez bezkresne łąki przy “Steppe”. Zanurzając się w “Mosquito Flight”, patrząc oczami jakiejś muchy, jak oszalały lecę przez puszczę, przysiadając co chwilę. Przy “Pizzicato - Astecitism” i “Miserere Mei Deus”, siadam pod omszałą jabłonią, wsłuchuję się w szum wiatru i sączący się z nieba deszcz, wpatrując się w poszarzały horyzont. Co jest za mgłą? Czyj płacz dobiega mych uszu? Czyżby ulatywała czyjaś dusza? Czy to zbliża się koniec tego mistycznego świata?

Uprzedzę wasze pytanie: nie jestem wariatem. Po prostu “Jelonek” działa na wyobraźnię. To muzyka bardzo obrazowa i sugestywna, zaskakująca, o filmowym potencjale. Jeśli odpowiednio do niej podejść, to jej słuchanie można rozpatrywać jako misterium albo formę transu, podobnie jak muzyka Davida Gilmoura (“On The Island”) i The Gathering (“Souvenirs”). “Jelonek” to dzieło proste, ale wybitne i mówiące więcej niż kilka orkiestr i chórów razem wziętych. A że mnóstwo gości doprawiło to dzieło, to tym bardziej jest czym uszy rozgrzać. Chociażby perkusja i gitara Huntera już nadaje pikanterii, a do tego jeszcze Andrzej “Aka” Karp serwuje nam swój namiętny bas. Gdy Justyna Osiecka zacznie krzesać dźwięki ze swej wiolonczeli, słuchacz jest już uzależniony. “Jelonek” bierze bezpardonowo na poroże. Chwyta na długo.

Znając polskie wypaczone poczucie smaku, to “Jelonek” na najwyższych miejscach list sprzedaży raczej nie pohasa, za ambitna to twórczość, ale fani DOBREJ muzyki z pewnością będą nią zdzierać odtwarzacze do upadłego. No, czas już kończyć tekst. Zbieram się do kolejnej wyprawy w słowiańskie lasy, a zapowiada się ich jeszcze mnóstwo.
Wojciech "Ajronek" Kozicki (ArtRock.Pl)

Lista utworów:

1. BaRock
2. B.East
3. Vendome 1212
4. Akka
5. Steppe
6. A Funeral Of A Provincial Vampire
7. Lorr
8. Beech Forest
9. War In THe Kid's Room
10. Miserere Mei Deus
11. Mosquito Flight
12. Machinehat
13. Elephant's Ballet
14. Pizzicato- Asceticism

Zespół:

Michał Jelonek – skrzypce, bass
Paweł „Drak” Grzegorczyk - gitary
Grzegorz “Brozz” Sławiński – perkusja
Karol Ludew – perkusja
Artur „Lipa” Lipiński – perkusja
Mariusz „Maniek” Andraszek – bass
Robert „Rebe Fifi” Fijałkowski – gitary zwykłe i barytonowe
Andrzej „Aka” Karp – bass
Justyna Osiecka – wiolonczela
Dawid Somlo – perkusja